ciernisty krzew o czarnych owocach: wiecznie zielony krzew śródziemnomorski: krzew owocowy kolczasty: drzewo lub krzew z rodziny różowatych: krzew owocowy, mający owoce jadalne - zielone, żółte lub purpurowe: grochownik, syberyjska, krzew na żywopłoty: pospolity, ciernisty krzew leśny: krzew sadzony w parkach: wydzielony obszar krzew o czarnych owocach ★★★ KALINA: pospolity krzew o owocach przypominających korale ★★★ KOŁACZ: wieś w gminie Mrozy ★★★★★ sylwek: POWÓDŹ: gdy wały nie wytrzymały ★★★★ sylwek: UŁANKA: ozdobny krzew; fuksja ★★★ BACHMAT: wytrzymały koń tatarski ★★★ TARNINA: ciernisty krzew na żywopłot Doskonały na żywopłot. Berberys thunberga Red Pillar to wąski, ciernisty krzew z wyprostowanymi pędami, z wiekiem rozkładającymi się na boki. To popularna odmiana, dorastająca do 2 m wysokości oraz przyroście rocznym 20 cm. Liście ma czerwone, pod spodem ciemnozielone, młode pędy są purpurowo-czerwone. Kwiaty są żółte z kolczasty krzew o ciemnych owocach - krzyżówka. Lista słów najlepiej pasujących do określenia "kolczasty krzew o ciemnych owocach": JEŻYNA AGREST TARNINA BERBERYS PORZECZKA MALINA OŻYNA SOSNA ARONIA BOROWINA BORÓWKA TARKA KAKTUS RÓŻA MALINY MALINKA KUPA KOLCE AKACJA KASZTAN. Słowo. ciernisty, pospolity w Polsce krzew o czarnych leczniczych owocach (na 7 lit.) Zobacz też inne ha­sła do krzy­żó­wek po­do­bne kon­teks­to­wo do szu­ka­ne­go przez Cie­bie opisu: " CIERNISTY KRZEW Z RÓŻOWCÓW ". krzew o czarnych owocach ★★★ KALINA: pospolity krzew o owocach przypominających korale ★★★ SOKORA: drzewo z rodziny wierzbowatych, topola czarna ★★★★★ sylwek: UŁANKA: ozdobny krzew; fuksja ★★★ TARNINA: ciernisty krzew na żywopłot ★★★ BUKSZPAN: krzew na żywopłoty ★★★ FORSYCJA: parkowy krzew ozdobny Zestawienie krzewów ozdobnych o jadalnych owocach rozpocznijmy od bzu czarnego. Czarny bez ( Sambucus nigra) to krzew występujący powszechnie w naszym kraju w środowisku naturalnym, często porastając nieużytki i przydroża. Jest w pełni mrozoodporny, preferuje stanowiska wilgotne i gleby zasobne w azot. Cierniste krzewy warto sadzić w ogrodach jako żywopłoty lub pojedynczo jako dekoracje. Żywopłot z ciernistych roślin chroni przed dostaniem się do ogrodu szkodników, za to stanowi zachętę dla pożytecznych ptaków. Owoce niektórych ciernistych krzewów można zjeść lub przerobić, np. na dżemy. Dereń czerwony jest krzewem ozdobnym, który również nie jest zbyt wymagający pod względem stosowanych względem niego zabiegów pielęgnacyjnych. Trzeba zaznaczyć, że jest to gatunek, który doskonale znosi cięcie. Dereń Kousa, jak i również inne odmiany o czerwonych pędach, warto regularnie przycinać wczesną wiosną. Regionalnie o kukułce Regionalnie o leśnym krzewie z soczystymi owocami Regionalnie o roślinie rosnącej w środowisku leśnym Regionalnie o zadymce śnieżnej, zamieci Regionalnie o ziemniaku Regionalnie zwana hreczką Regionalnie zwany ajerem Regionalnie, głównie na Wileńszczyźnie, o tataraku Regionalnie: ciernisty krzew o czarnych owocach 7GTED. Nadeszła jesień. I tak oto po owocach bzu czarnego przyszedł czas na owoce śliwy tarniny. Zbierając tarki pamiętajmy o porządnej kurtce, której rękawy ochronią nas przed licznymi kolcami na gałęziach. A teraz kilka słów co, gdzie, jak i po co… Śliwa tarnina Te malutkie śliweczki możemy spożywać na surowo, pamiętając by nie rozgryzać ani nie rozgniatać pestek, ponieważ zawierają trujący cyjanowodór, czyli kwas pruski. Gdyby komuś zdążyło się połknąć pestkę w całości, to proszę się nie obawiać, to nie jest groźne, jeśli pestka została połknięta w całości. Śliwa tarnina (łac. PRUNUS SPINOSA) to silnie rozgałęziony i bardzo ciernisty krzew, który znajdziemy przy drogach, w rzadkich lasach, w pobliżu domostw, na zboczach i obrzeżach pól. Kwitnie bardzo obficie w kwietniu i maju, natomiast owocuje jesienią. Miąższ śliwek tarniny jest zielony, przyrośnięty do pestki i cierpki w smaku. Ten cierpki smak zanika po pierwszych przymrozkach lub po przemrożeniu w zamrażalniku. Ze świeżych przemarzniętych owoców można przygotować soki, konfitury, galaretki, nalewki, odwary. Owoce możemy również ususzyć rozłożone cienką warstwą w piekarniku na pergaminie, rozpoczynając od bardzo niskiej temperatury, aż do osiągnięcia 60 stopni Celsjusza. Właściwości lecznicze Owoce zawierają garbniki, flawonoidy, witaminę C, kwasy organiczne, cukry, pektyny i sole mineralne. Dzięki garbnikom owoce działają zapierająco, ściągająco, przeciwbakteryjnie i przeciwzapalnie. owoce tarniny Poniżej jak zwykle kilka przepisów na wykorzystanie tych małych śliweczek. Odwar z suszonych owoców tarniny Jedną łyżkę owoców zalać zimną wodą i ogrzewać na małym ogniu przez 30 minut. Następnie odstawić do przestudzenia, odcedzić i pić ciepły płyn 2-3 razy dziennie po pół szklanki między posiłkami. Taki odwar wspomaga leczenie chorób nerek, pęcherza moczowego, moczowodów i narządów rodnych, a także pomaga w walce z chrypką, anginą oraz z zapaleniem dziąseł i gardła. Wino z tarek Bierzemy 50 gram świeżych lub 30 gram suszonych tarek, usuwamy z nich pestki i zalewamy 750 ml białego wina. Wszystko krótko gotujemy, przecedzamy i przelewamy do butelki. Wino ma trwałość około 2-3 tygodni, a stosujemy je do płukania gardła i dziąseł w stanach zapalnych. Powidła ze śliwek Jeden kilogram przemrożonych tarek wkładamy do garnka, zalewamy połową szklanki wody i gotujemy tak długo, aż woda wyparuje. Odstawiamy do wystygnięcia, a następnie przecieramy przez sito. Do otrzymanej masy dodajemy pół kilograma cukru, gotujemy na małym ogniu przez 30 minut, pamiętając o ciągłym mieszaniu. Gorące powidła przekładamy do wyparzonych słoików, zamykamy szczelnie i odwracamy „do góry nogami”, aby się dobrze zamknęły (sucha pasteryzacja). Jeśli ktoś lubi, można do powideł dodać troszkę cynamonu lub kawałek laski wanilii. Takie powidła spożywamy w przypadku biegunki, ale również pomocniczo w leczeniu chorób nerek, pęcherza i przewodu moczowego. Nalewka z tarek Jeden kilogram przemrożonych tarek wkładamy do słoja i zalewamy 500 ml spirytusu i dwoma szklankami wody. Następnie szczelnie zamykamy i odstawiamy na 4 miesiące w ciemne i chłodne miejsce. Po tym czasie nalewkę filtrujemy i dodajemy 100 gram cukru, 3 łyżki płynnego miodu, 2 goździki, 3 rozgniecione ziarna jałowca oraz sok z połowy cytryny. Wszystko dobrze mieszamy i odstawiamy ponownie na 2 tygodnie, pamiętając, by codziennie wstrząsać nalewką, aby cukier i miód dobrze się rozpuściły. Następnie filtrujemy ponownie nalewkę, przelewamy do butelek i odstawiamy w chłodne miejsce minimum na pół roku. Im dłużej nalewka stoi, tym jest lepsza. Nalewkę stosujemy w chorobach pęcherza moczowego, bólach żołądka, ale także jako środek przeciwkrwotoczny i przeciwbiegunkowy. krzak tarniny To na tyle w sprawie owoców śliwy tarniny. Przypominam Państwu, że jesień to także czas zbioru owoców głogu, jarzębiny (pisałam o tym zeszłej jesieni), a także kaliny koralowej, o której na pewno napiszę w którymś z kolejnych artykułów. Nie zapominajmy również o owocach dzikiej róży czy derenia. Jak widać, koniec lata wcale nie musi oznaczać końca owocowych zbiorów, a wręcz przeciwnie. A zatem jak zwykle namawiam do wyjścia na spacer, by uraczyć nasze ciała jesiennymi promieniami słońca, a przy okazji nazrywać owoców na przetwory. Pozdrawiam serdecznie i życzę uroczej, ciepłej, polskiej, złotej jesieni. Willma Ocena artykułu: (Głosujących: 23) Czym jest ożyna? Co znaczy ożyna? ożyna ciernisty krzew o czarnych jagodach Wyraz ożyna posiada 31 definicji: 1. ożyna-ciernisty krzew o czarnych jagodach 2. ożyna-jeżyna, popielica 3. ożyna-analogia: jagoda - czernica, jeżyna - ... ? 4. ożyna-ciernisty krzew leśny z soczystymi owocami 5. ożyna-Ciernisty krzew o czarnych owocach (regionalnie) 6. ożyna-inna nazwa jeżyn 7. ożyna-inna nazwa jeżyny 8. ożyna-jeżyna 9. ożyna-jeżyna fałdowana 10. ożyna-jeżyna inaczej 11. ożyna-kolczasty krzew leśny 12. ożyna-kolczasty krzew owocowy 13. ożyna-Krzew ciernisty 14. ożyna-krzew o jadalnych czarnych jagodach 15. ożyna-krzew z rodziny różowatych, wyróżniający się soczystymi, smacznymi, czarnymi owocami, kształtem przypominającymi nieco maliny 16. ożyna-kuzynka maliny 17. ożyna-leśny krzew owocowy 18. ożyna-leśny, kolczasty krzew owocowy 19. ożyna-ma czarne, smaczne jagody 20. ożyna-ostrężnica 21. ożyna-ostrężyna 22. ożyna-owoc tej rośliny 23. ożyna-Popielica 24. ożyna-regionalna nazwa jeżyny 25. ożyna-regionalna nazwa owocu ciernistego krzewu 26. ożyna-Regionalne określenie jeżyny 27. ożyna-Regionalnie o leśnym krzewie z soczystymi owocami 28. ożyna-Regionalnie: ciernisty krzew o czarnych owocach 29. ożyna-regionalnie: ostrężyna 30. ożyna-rzadko używana nazwa jeżyny 31. ożyna-smaczny czarny owoc leśny Zobacz wszystkie definicje Zapisz się w historii świata :) ożyna Podaj poprawny adres email * pola obowiązkowe. Twoje imię/nick jako autora wyświetlone będzie przy definicji. Powiedz ożyna: Odmiany: ożyn, ożynach, ożynami, ożyną, ożynę, ożynie, ożyno, ożynom, ożyny, Zobacz synonimy słowa ożyna Zobacz podział na sylaby słowa ożyna Zobacz hasła krzyżówkowe do słowa ożyna Zobacz anagramy i słowa z liter ożyna Oscar Zulu Yankee November Alpha Zapis słowa ożyna od tyłu anyżo Popularność wyrazu ożyna Inne słowa na literę o Oberski Młyn , odstukiwać , otrąbić , obrzucać , osiecznianin , opilstwo , ogólnobiologiczny , obrączkowiec , ochlustywać , oenerowiec , ośmiokątny , oszroniały , Okopy-Kolonia , odchorowywać , owocnica , obsesjonistka , odminować , oligofagia , odwlekać , odkomenderować , Zobacz wszystkie słowa na literę o. Inne słowa alfabetycznie Wiele roślin ozdobnych poza atrakcyjnymi kwiatami, czy barwnym ulistnieniem oferuje nam również dekoracyjne owoce. Szczególnie cenne są te gatunki, których owoce utrzymują się do późnej jesieni i zimą. Stanowią one nie tylko wspaniałe urozmaicenie zimowego krajobrazu, ale także cenny pokarm dla ptaków i innych drobnych zwierząt, pomagając im przetrwać ten najtrudniejszy okres w roku. To jak długo owoce pozostaną na gałęziach zależy od uwarunkować genetycznych konkretnego gatunku, a także od przebiegu pogody w danym roku. W łagodniejsze zimy owoce dłużej zachowują atrakcyjność, niż w surowe. W mroźne, śnieżne zimy owoce będą też szybciej zjadane przez ptaki, które będą miały trudność ze znalezieniem innego pokarmu. Poniżej przedstawiamy przegląd gatunków drzew, krzewów i pnączy o atrakcyjnych, trwałych owocach. Rośliny o owocach czerwonych Jarząb pospolity Fot. Jarzęby. Czerwieniejące owoce, pospolitej u nas, jarzębiny zwiastują koniec lata. Owoce są niewielkie (średnicy 0,7 ? 0,9 cm), kuliste i przeważnie czerwone lub pomarańczowo-czerwone, aczkolwiek znajdziemy wiele gatunków i odmian o innej barwie owoców. Zdobią drzewa już od lipca i przeważnie pozostają na drzewach do zimy, stanowiąc przysmak dla ptaków. Najczęściej spotykanym u nas gatunkiem to jarząb pospolity (Sorbus aucuparia), pospolicie zwanym jarzębiną. Inny gatunek, wart polecenia to jarząb turyngski (Sorbus thuringiaca) jego owoce dłużej pozostają na drzewie. Jabłoń jagodowa Fot. Agata Zambrzycka Jabłonie ozdobne, popularnie nazywane rajskimi. Zawiązują one owoce kuliste lub w postaci małych jabłuszek na długich szypułkach. Średnica i kolor owoców zależy od gatunku i odmiany ? waha się w granicach 1?3 cm, mogą być one czerwone, pomarańczowe lub żółte. Długo utrzymują się zimą na drzewach i są chętnie zjadane przez ptaki. Najbardziej znane z tej grupy gatunki to: jabłoń purpurowa (Malus x purpurea), jabłoń kwiecista (Malus floribunda), jabłoń jagodowa (Malus baccata) i jabłoń niska, a właściwie jej odmiana rajska (Malus pumila odm. paradisiaca) oraz mieszańce międzygatunkowe. Ponieważ jabłonie bywają atakowane przez choroby (parch, mączniak) warto wybierać odmiany odporne. Głóg jednoszyjkowy Fot. Głogi tworzą niewielkie czerwone owoce, okrągłe lub wydłużone (około 1?1,5 cm długości). Owoce są jadalne, stanowią też przysmak wielu zwierząt, długo utrzymują się na drzewach, szczególnie w łagodne zimy. Głóg szypułkowy (Crataegus pedicellata) ma owoce większe ? średnicy około 2 cm. Inne gatunki, które warto posadzić w ogrodzie to głóg jednoszyjkowy (Crataegus monogyna), głóg pośredni (Crataegus x media), głóg Lavalle’a (Crataegus x lavallei) oraz głóg dwuszyjkowy (Crataegus laevigata). Berberys koreański Fot. Berberysy związują liczne jaskrawoczerwone owoce, utrzymujące się jeszcze po opadnięciu liści – do silnych mrozów, niekiedy dłużej. Owoce są składnikiem ptasiej diety zimą. Spośród gatunków berberysu godne polecenia są: berberys Thunberga (Berberis thunbergii) oferujący ogromny wybór odmian, o zróżnicowanym pokroju, rozmiarze i barwie liści, berberys pospolity (Berberis vulgaris), berberys ottawski (Berberis ×ottawensis) i berberys koreański (Berberis koreana) owoce wymienionych gatunków, z wyjątkiem berberysu Thunberga, zebrane są w grona. Irga pozioma Fot. Irgi. Dekoracyjne i trwałe owoce mają niemal wszystkie gatunki irg, jednak lepiej wyeksponowane są one u gatunków zrzucających na zimę liście. Owoce są przeważnie jaskrawoczerwone, okrągłe, średnicy około 0,5-1 cm, pozostają na roślinach po opadnięciu liści, niekiedy nawet do wiosny. Z wyższych gatunków irg, zrzucających zimą liście, warto wybrać irgę pomarszczoną (Cotoneaster bullatus) i irgę rozkrzewioną (Cotoneaster divaricatus), zaś z gatunków okrywowych ? irgę poziomą (Cotoneaster horizontalis) i irgę karłowatą (Cotoneaster perpusillus). Kalina koralowa Fot. Agata Zambrzycka Kalina koralowa (Viburnum opulus) tworzy ozdobne, szklisto czerwone owoce, średnicy około 1 cm, zebrane w przewijających gronach. Owoce pojawiają się już w sierpniu i długo pozostają na roślinie, często aż do wiosny (ze względu na wysoką zawartość garbników są niechętnie zjadane przez ptaki). Popularna i bardzo dekoracyjna odmiana `Roseum` (syn. `Sterile`) pomimo obfitego kwitnienia nie zawiązuje owoców, gdyż wydaje wyłącznie kwiaty płonne. Ognik szkarłatny Fot. Ognik szkarłatny (Pyracantha coccinea) zachwyca niewielkimi (średnicy 0,5-0,7 cm), jednak często bardzo licznymi owocami w kolorze czerwonym, a u odmian także pomarańczowym i żółtym. Owoce dość długo utrzymują się na gałęziach, przeważnie do silnych mrozów, a w łagodniejsze zimy niekiedy aż do wiosny. Ponieważ roślina bywa atakowana przez parcha i zarazę ogniową, należy wybierać odmiany odporne na choroby. Spośród odmian o czerwonych owocach godne polecenia są między innymi.: `Kasan`, `Kuntayi`, `Mohave`, `Red Column`, `Red Cushion`. 1. Róża pomarszczona Fot. 2. Róża wielokwiatowa Fot. Róże. Poza pięknymi kwiatami pojawiającymi się latem, rośliny te oferują nam również dekoracyjne owoce. W zależności od gatunku mogą być one kuliste lub wydłużone, średnicy od 1 do ponad 3 cm, pojedynczo osadzone na pędach, bądź zebrane w grona. Przeważnie są one czerwone lub pomarańczowo-czerwone, choć zdarzają się także gatunki o owocach czarnych. Stanowią one przysmak dla ptaków, ale także dla nas są cennym surowcem na przetwory (możemy z nich przyrządzić wspaniałe nalewki, wino, czy konfitury), jeśli jednak nie zdecydujemy się ich zebrać jesienią, będą długo zdobiły krzewy, zwykle do silniejszych mrozów. Do róż ?owocowych? należą się między innymi: róża pomarszczona (Rosa rugosa) rodząca owoce największe z wymienionych gatunków, róża dzika (Rosa canina), róża czerwonawa (Rosa glauca), róża wielokwiatowa (Rosa multiflora), róża piżmowa (Rosa moschata), róża Jundziłła (Rosa jundzillii). 1. Aronia czerwona Fot. 2. Golteria pełzająca Fot. 3. Ostrokrzew Meservy Fot. 4. Ostrokrzew okółkowy Fot. Aronia czerwona (Aronia arbutifolia) tworzy niewielkie, intensywnie czerwone owoce o wielkości około 0,5 cm, długo pozostające na roślinie. W przeciwieństwie do owoców aronii czarnej te nie są jadalne dla ludzi. Golteria pełzająca (Gaulteria procumbens). Ta niewysoka zimozielona krzewinka zawiązuje około jednocentymetrowe, czerwone owoce, które często pozostają na roślinie aż do wiosny. Są one jadalne, jednak niezbyt smaczne. Ostrokrzewy, czyli rośliny znane ze świątecznych dekoracji. Tworzą niewielkie (średnicy około 0,5 cm) kuliste owoce, które od września zdobią rośliny i zwykle utrzymują się na nich aż do wiosny (jeśli nie zjedzą ich ptaki). Owoce są silnie trujące dla ludzi, nie szkodzą natomiast ptakom, które chętnie się nimi żywią. Przeważnie są one czerwone, choć istnieją także odmiany o owocach żółtych. Ostrokrzew jest rośliną dwupienną, a zatem aby uzyskać obfite owocowanie powinniśmy posadzić obok odmian żeńskich przynajmniej jeden egzemplarz męski. Największe owoce ma zimozielony ostrokrzew kolczasty (Ilex aquifolium), jednak nie jest on w pełni odporny na mrozy i w chłodniejszych rejonach naszego kraju może przemarzać (zwykle regeneruje). Bardziej odporne odmiany tego gatunku to na przykład `Alaska`, ` van Tol` (obydwie odmiany żeńskie). Gatunkiem lepiej znoszącym nasze zimy jest, również zimozielony, ostrokrzew Meservy (Ilex meserveae). Na rynku bez trudu znajdziemy wiele odmian, zarówno żeńskich jak i męskich, dobrze rosnących w naszym klimacie. Z odmian żeńskich to m. in.: `Blue Angel`, `Blue Girl`, `Blue Princess`, ‘Heckenfee‘, natomiast z męskich: `Blue Boy`, `Blue Prince`. Wyhodowano również mieszańce ostrokrzewu kolczastego z ostrokrzewem Maservy, otrzymując odmiany odporne na niskie temperatury, `Heckenstar`, `Heckenpracht`, czy `Winterglanz`. Piękne i równie trwałe owoce spotkamy u ostrokrzewu okółkowego (Ilex verticillata). Gatunek ten zrzuca liście zimą, dzięki czemu jego intensywnie czerwone owoce są wspaniale wyeksponowane. Lepiej też znosi mrozy niż gatunki zimozielone. Podobnie jak wcześniej wymienione ostrokrzewy to również gatunek dwupienny. Cytryniec chiński Fot. Cytryniec chiński (Schisandra chinensis) to pnącze, zawiązujące dekoracyjne owoce – niewielkie kuliste jagody, zebrane w grona długości od 5 do 10 cm. Początkowo są one białe, po dojrzeniu zaś intensywnie czerwone. Owoce dojrzewają we wrześniu i stanowią jesienną atrakcję rośliny, ponadto posiadają właściwości lecznicze (zawierają schisandrynę). Jest to gatunek rozdzielnopłciowy, przeważnie jednopienny, choć zdarzają się również przypadki dwupienności (kiedy na jednej roślinie pojawiają się wyłącznie kwiaty męskie lub żeńskie). W kolejnych częściach artykułu przedstawiamy rośliny rodzące owoce w innych kolorach, stanowiące dekorację ogrodu jesienią i zimą: Rośliny o owocach dekoracyjnych jesienią i zimą. Cz. 2 Rośliny o owocach dekoracyjnych jesienią i zimą. Cz. 3 Zapraszamy do lektury.