* po trzecie, ale najważniejsze - pewnie by powiedział, że żadne leczenie mi nie przysługuje (18 dni po operacji pan doktor stwierdził, że w zasadzie mogę już iść do pracy, bo tak innowacyjna metoda usunięcia macicy została zastosowana właśnie po to, żeby nie musieć odbywać długiej rekonwalescencji) . Lek jest stosowany jako przygotowujący do operacji usunięcia mięśniaków. Jednak u połowy kobiet po 3-miesięcznej kuracji zabieg operacyjny nie jest konieczny. Czasem stosowanie leku powoduje niewielkie przejściowe objawy uboczne, np. brak miesiączki i łagodne uderzenia gorąca. Tydzień po operacji usunięcia torbieli jajnika prawego, i usunięcia zrostów z macicy po wcześniej klika lat temu usunięty jajniku, zaczęła mnie strasznie boleć lewa nerka, i stopa lewa lekko opuchnięte i boli. Co mam robić. Proszę o szybką odpowiedź. Pozdrawiam. Wstać mogłam dopiero rano po operacji, pielęgniarka pomogła mi się umyć. Jeżeli nie było komplikacji, to pacjentki po laparoskopii były wypisywane rano tego następnego dnia po operacji, po laparotomii zasadniczo zostawało się dzień dłużej, ja wyszłam ok. 40 godzin po operacji. Według danych z piśmiennictwa około 50% kobiet dotkniętych problemem niepłodności i mięśniaków macicy zachodzi w ciążę po operacji usunięcia mięśniaków. 10 Biorąc pod uwagę wszystkie wyżej wymienione kwestie, w przypadku stwierdzenia u pacjentki z mięśniakami macicy niepłodności bez innej uchwytnej przyczyny należy Lek. Izabela Ławnicka. 82 poziom zaufania. Witam! Trudno jednoznacznie odpowiedzieć na pytanie z jakiego powodu nie usunięto narządów rodnych. Być może jednak proces nowotworowy był na tyle zaawansowany, że nie było to możliwe. Najlepiej byłoby zapytać lekarza prowadzącego, który był przy operacji. Dr hab. n. med. Marek Bulsa Siedzenie po operacji kręgosłupa. Pozycję siedzącą w procesie rekonwalescencji po operacji kręgosłupa wprowadza się stopniowo. Przez pierwsze 2 tygodnie od wykonania zabiegi nie można siedzieć w ogóle. Po tym czasie można zacząć wydłużać czas siedzenia – od 5 minut dziennie do 20 minut w okresie 8 tygodnia po operacji. Usunięcie macicy - okres pooperacyjny . Po operacji usunięcia macicy kobieta musi mieć co najmniej 24 godziny czasu na dobranoc, niezależnie od rodzaju dostępu (brzucha lub pochwy). Pod koniec tego czasu lekarze mogą powoli podnosić się i poruszać. Pomaga to zwiększyć perystaltykę jelit, wykluczając powikłania takie jak niedowład. Sanatorium – NFZ/ZUS. W Uzdrowisku Połczyn oferujemy leczenie sanatoryjne z ZUS i NFZ. W ramach naszych usług znajduje się leczenie uzdrowiskowe oraz rehabilitacja uzdrowiskowa. Zajmujemy się osobami po różnego typu operacjach, pomagamy w przypadku schorzeń takich jak niepłodność, choroby ginekologiczne i choroby reumatologiczne. W Polsce co roku ok. 35 tys. Polek z różnych wskazań przechodzi histerektomię. W Niemczech to ponad 130 tys. tego typu operacji rocznie. Tymczasem, jak stwierdzono w trakcie badań przeprowadzonych w Instytucie Roberta Kocha, aż 80 proc. tych operacji można byłoby uniknąć, a w 30 proc. przypadków przyczyną usunięcia macicy było wyłącznie jej obniżenie. SLFLB. Rak narządów płciowych to w naszym społeczeństwie wciąż bardzo krępujący problem. Wstydzą się nie tylko same chore, ale również ich rodziny, znajomi. Przez wstyd boją się pytać, nie wiedzą jak się zachować. Bardzo niewiele mówi się również o rehabilitacji kobiet po operacjach nowotworów narządów płciowych. „Jestem przy Tobie” to program, który pomaga takim kobietom. Zapytaliśmy dr Hannę Tchórzewską-Korbę, Kierownika Zakładu Rehabilitacji w Centrum Onkologii w Warszawie, o to, jak wygląda rehabilitacja po operacji i dlaczego jest tak ważna w powrocie do zdrowia. Jestem przy Tobie: Czy rehabilitacja w tej grupie pacjentek rzeczywiście jest tak bardzo potrzebna? Hanna Tchórzewska-Korba: Oczywiście. Jest bardzo potrzebna. Przede wszystkim trzeba sobie uświadomić, że rehabilitacja to nie tylko poprawa stanu fizycznego, ćwiczenia czy masaż. Te czynności to fizjoterapia, która w gruncie rzeczy jest tylko jednym z elementów rehabilitacji, przywracającym sprawność ruchową. Pełna rehabilitacja jest procesem medyczno-społecznym. Szczególnie w przypadku operacji nowotworów narządów płciowych bardzo istotna jest pomoc psychologiczna, a także rehabilitacja seksualna, zawodowa oraz bardzo szeroko rozumiana rehabilitacja społeczna. Wszystkie te elementy pozwalają kobiecie na odnalezienie swojego nowego miejsca w życiu, wśród ludzi, a także na akceptację tego co się wydarzyło i polubienie siebie na nowo. JpT: Dlaczego tak mało się mówi o tej grupie pacjentek? HT-K: Mam wrażenie, że to jest ciągle temat tabu. Kiedyś, podczas wywiadu na temat rehabilitacji kobiet po mastektomii w jednej ze stacji radiowych, zaproponowałam prowadzącemu rozmowę na temat pacjentek po leczeniu raka szyjki macicy. Okazało się, że „taki” temat musi skonsultować ze swoim przełożonym. W odpowiedzi na moją propozycję usłyszałam, że owszem, temat jest ciekawy, ale moglibyśmy go poruszyć tylko pod warunkiem, że „jakoś inaczej” nazwalibyśmy „te” sprawy. Jak widać nawet wśród, wydawałoby się, otwartych na świat ludzi – dziennikarzy, problem nowotworów narządów płciowych okazał się zbyt krępujący. Na szczęście teraz coraz częściej się o nich mówi publicznie. Na billboardach pojawiają się hasła dotyczące raka szyjki macicy, chorób narządów intymnych itd. Niestety wśród samych pacjentek ten temat jest wciąż bardzo rzadko poruszany. Dlatego staramy się doprowadzić do tego, by kobiety po operacjach nowotworów narządów płciowych mówiły o swoich problemach bez skrępowania, tak jak w tej chwili wiele pań po mastektomii. Dr Tchórzewska-Korba/fot. Expert PR JpT: Dlaczego ten temat jest taki delikatny? Wydawałoby się, że usunięcie piersi, które jest widoczne, namacalne powinno być większym problemem niż usunięcie np. macicy, której braku nie dostrzeżemy w lustrze. HT-K: Występuje coś takiego jak „syndrom pustej kobiety”. Pacjentka po usunięciu narządów rodnych w związku z nowotworem nie czuje się w pełni wartościową kobietą. Kobiety na salach pooperacyjnych często słyszą: „Operacja się udała i usunęliśmy pani wszystko”… To WSZYSTKO jest bardzo stygmatyzujące. Kobiety wstydzą się mówić o swojej chorobie partnerom. Czują się gorsze. Moja znajoma powiedziała kiedyś swojej sympatii, że przeszła taką operację. Nie ograniczyła się jednak tylko do określenia „operacja ginekologiczna”, ale ze szczegółami wymieniła wszystkie części narządu rodnego, które zostały jej wycięte. Od tej chwili wypatrywała każdego grymasu na jego twarzy, gorszego humoru, niefortunnego sformułowania w rozmowie i doszukiwała się w nich problemu związanego ze swoją „pustką w środku”. Uznała, że od chwili jej wyznania w tym związku zmieniło się wszystko… Być może była to faktycznie wina zachowania mężczyzny… Myślę jednak, że w dużej mierze to ona sama przestała siebie akceptować i projektowała to na partnera. A przecież pochwy nikt jej nie wyciął, wciąż może czerpać przyjemność z seksu i tę przyjemność dawać komuś. Wspólnie będą musieli się uporać jednak z faktem, że z powodu jej operacji nie będą mogli mieć dzieci. Zobacz też dział Rak szyjki macicy JpT: Jakie problemy dotyczą kobiet po operacjach narządów płciowych? HT-K: Tych problemów jest bardzo wiele. Pacjentki, które miały naświetlania szyjki macicy, cierpią z powodu jej zwężania się. Na całym świecie stosuje się odpowiednią rehabilitację zapobiegającą temu efektowi w postaci specjalnych kulek umieszczanych w szyjce macicy. Niestety w Polsce ta metoda wciąż nie jest dostępna. Kolejnym problemem jest suchość pochwy związana ze zmianami hormonalnymi np. po wycięciu jajników. Dlatego tak ważna jest rehabilitacja seksualna, która pozwala kobietom wciąż czerpać radość ze współżycia. Po niektórych operacjach pacjentka musi być usprawniana również z powodu nietrzymania moczu. W tym przypadku stosuje się odpowiednie ćwiczenia połączone z biofeedback’iem (biologicznym sprzężeniem zwrotnym). Można między innymi w trakcie ćwiczeń stosować wizualizację, która pozwala na poprawne wykonywanie ćwiczeń. Zdarza się także, że u pacjentek występują dolegliwości bólowe ze strony kręgosłupa. Występują też dolegliwości neurotoksyczne po chemioterapii, w tym bóle kości i mięśni. Tu ważną rolę odgrywa nie tylko dobór odpowiednich środków przeciwbólowych, ale również hydroterapia. Kąpiele naprzemiennie w ciepłej i zimnej wodzie pomagają również uporać się z pieczeniem dłoni i stóp po cytostatykach. Poważnym problemem natury emocjonalnej jest wypadanie włosów. Wiele pacjentek bardzo przeżywa utratę włosów łonowych. JpT: Czy każda pacjentka po operacji narządów płciowych wymaga rehabilitacji? HT-K: Każda kobieta, która zachoruje na jakikolwiek nowotwór, powinna wiedzieć, że dostępna jest dostosowana odpowiednio do jej stanu i etapu choroby różnego rodzaju rehabilitacja psychofizyczna. JpT: Czy są jakieś odmienne działania rehabilitacyjne np. w przypadku raka szyjki macicy, raka jajnika i raka sromu? HT-K: Jest wiele elementów wspólnych. Rehabilitacja fizyczna zależy przede wszystkim od zakresu operacji i ubytków, które powstały. I tak na przykład przy usunięciu węzłów chłonnych pachwinowo-biodrowych walczy się z obrzękami kończyn dolnych. Pacjentkom zaleca się uniesienie łóżka od strony nóg na kilkanaście centymetrów np. poprzez podłożenie pod nie np. encyklopedii. Kobiety po usunięciu węzłów chłonnych nie powinny również nosić zbyt obcisłych ubrań, które mogą utrudniać odpływ limfy. Należy je również uświadamiać, że zaniedbanie obrzęków może być bardzo niebezpieczne. Dlatego jeżeli tylko wystąpią tego typu objawy, powinny się natychmiast zgłosić na konsultację do lekarza, który w razie potrzeby zaleci odpowiednią terapię. W rehabilitacji po operacjach ginekologicznych zalecana jest również aktywność fizyczna. Wskazane są między innymi spacery i nordic walking. Pacjentki powinny jednak unikać bardzo obciążających ćwiczeń siłowych. Zobacz też: Rak szyjki macicy w pytaniach i odpowiedziach JpT: Jaki jest dostęp w Polsce do rehabilitacji po operacjach nowotworów narządów płciowych? HT-K: Niestety wciąż zbyt słaby. Przede wszystkim pacjentka na rehabilitację musi otrzymać od swojego lekarza skierowanie. Może to być skierowanie na konsultację do poradni rehabilitacyjnej i ewentualne objęcie opieką lub skierowanie na konkretne zabiegi fizjoterapeutyczne, np. z zakresu kinezyterapii czy hydroterapii. Ważne jest żeby pacjentka korzystając z fizjoterapii zawsze informowała o przejściu choroby nowotworowej, ponieważ w takich sytuacjach z pewnych zabiegów się rezygnuje. Niestety na zabiegi rehabilitacyjne refundowane przez państwo trzeba często czekać wiele miesięcy. A przecież ta pomoc jest potrzebna zaraz po operacji, kiedy pojawia się problem, a nie w odległej przyszłości. Na szczęście nie ma rejonizacji i jeśli w jednej poradni jest ogromna kolejka, pacjentki mogą szukać mniej obłożonych placówek. Ważne jest, aby wszelkimi sposobami starały się jak najszybciej otrzymać należną im pomoc. Dziękujemy za rozmowę! Na pytania odpowiadała dr. n. med. Hanna Tchórzewska-Korba, Kierownik Zakładu Rehabilitacji w Centrum Onkologii – Instytutu im. Marii Skłodowskiej-Curie w Warszawie. Zobacz też: Stadia zaawansowania raka szyjki macicy Uwaga! Powyższa porada jest jedynie sugestią i nie może zastąpić wizyty u specjalisty. Pamiętaj, że w przypadku problemów ze zdrowiem należy bezwzględnie skonsultować się z lekarzem! Usunięcie mięśniaka macicy (chir. klasyczna) Wskazania do zabiegu obecność mięśniaka/mięśniaków macicy Opis zabiegu Jamę brzuszną otwiera się najczęściej cięciem poprzecznym nad spojeniem łonowym. Po uwidocznieniu mięśniaka nacina się macicę nad mięśniakiem, oddziela go od otaczających i w ten sposób wyłuszcza. Na ranę macicy zakłada się szwy. Zabieg kończy założenie szwów na powłoki brzuszne. Uzyskany w czasie zabiegu materiał wysłany zostaje do badania histopatologicznego. Jak się przygotować? Ważne, aby u pacjentek miesiączkujących zabieg wykonany był w pierwszej fazie cyklu, zaraz po zakończeniu krwawienia. Zalecana diagnostyka przed zabiegiem Badanie ginekologiczne i ultrasonograficzne narządu rodnego. W przypadku innych schorzeń wcześniejsza konsultacja określająca stan pacjentki i ewentualne badania dodatkowe. Przewidywany czas hospitalizacji Pacjentka jest przyjmowana do szpitala w dniu zabiegu lub w dnu poprzedzającym operację. Ważne aby przed zabiegiem była na czczo. Po zabiegu, w zależności od samopoczucia, pobyt w szpitalu trwa od 3 do 5 dni. Zalecenia po zabiegu – rekonwalescencja Po zabiegu zalecamy oszczędzający tryb życia. Dla osób zatrudnionych zwolnienie lekarskie na okres od 2 do 3 tygodni. Przy wcześniejszym wypisie, około 5-7 dnia po zabiegu wizyta w poradni celem zdjęcia szwu z rany pooperacyjnej. Badanie kontrolne po najbliższym krwawieniu miesięcznym. Opracowanie: dr n. med. Tomasz Radomański Lekarz wykonujący zabieg: dr n. med. Tomasz Radomański zobacz profil lekarza Opinie pacjentów: Karolina Goral Bardzo miły Pan Doktor. Wszystko wyjaśnił bardzo prosto i czytelnie. Bardzo interesuje się pacjentem. Mogę jedynie serdecznie polecić Pana Doktora. Pacjentka Bardzo kulturalny człowiek, wizyta przebiega w miłej atmosferze. Lekarz tłumaczy co robi, podczas badania jest delikatny. Godny polecenia ginekolog dla kobiet w każdym wieku i z każdym problemem. Magda T. Byłam dziś u Pana Doktora na wizycie, trochę zjadał mnie stres, bo myślałam, że może dzieję się coś niepokojącego. Pan Doktor zbadał mnie, zrobił cytologię i USG. Podejście bardzo profesjonalne. Wszystko cierpliwie i wyczerpująco zostało mi wytłumaczone. Podczas wizyty czułam się bezpiecznie i komfortowo. Usuwanie mięśniaków macicy to najczęściej wybierana metoda terapii tych niezłośliwych guzów. Mięśniaki macicy mogą być chirurgicznie wyłuszczane z mięśnia macicy – mówi się wtedy o miomektomii. Wyłuszczanie mięśniaków dokonywane jest zazwyczaj laparoskopowo. Do leczenia laparoskopowego kwalifikuje się pacjentki z niewielką liczbą mięśniaków, których średnica nie przekracza 10 cm. Czasami konieczna jest operacja usunięcia całej macicy, czyli histerektomia. Od niedawna objawowe mięśniaki macicy można leczyć nowoczesnymi, małoinwazyjnymi metodami, takimi jak embolizacja tętnicy macicznej, termoterapia laserowa czy krioterapia. Zobacz film: "Jakie badania powinnyście wykonać zanim zdecydujecie się na dziecko?" spis treści 1. Miomektomia mięśniaków macicy 2. Usunięcie macicy 3. Nowe metody usuwania mięśniaków macicy 1. Miomektomia mięśniaków macicy Jeśli pacjentka ma duże i liczne mięśniaki macicy albo cierpi na niedokrwistość, przed operacją chirurgiczną konieczne jest zastosowanie analogów gonadoliberyny – leków, które zmniejszają masę guza, ograniczają jego ukrwienie i powodują kurczenie się patologicznych zmian tkankowych. Niektóre mięśniaki macicy, zwłaszcza podśluzówkowe, mają skłonność do wpuklania się do wnętrza jamy macicy i wywołują obfite miesiączki. Mięśniaki podśluzówkowe najlepiej usuwać pod kontrolą histeroskopu poprzez ablację endometrium lub resekcję części tkanki mięśniowej. Tego typu operacja mięśniaków, polegająca na ich wyłuszczeniu z macicy, nazywana jest miomektomią. Miomektomia umożliwia zachowanie macicy i jest stosowana u kobiet, które chcą być płodne i zajść w przyszłości w ciążę. Ciąża po miomektomii na ogół przebiega prawidłowo. Rzadko dochodzi do pęknięcia macicy w miejscu pooperacyjnej blizny w czasie porodu lub w okresie późnej ciąży. Gdy miomektomia wymagała wykonania wielu cięć mięśnia macicy, w czasie porodu zaleca się cesarskie cięcie. U około 30% przypadków po zabiegu wyłuszczania mięśniaków macicy wykształcają się nowe guzki. Prawdopodobieństwo nawrotu mięśniaków jest mniejsze u kobiet, które rodziły niż u tych, które nie zdecydowały się na zajście w ciążę. Jeżeli kobieta z mięśniakiem macicy cierpi z powodu obfitych miesiączek lub dolegliwości uciskowych (bóle krzyża, bóle w okolicach miednicy mniejszej, częste oddawanie moczu), zamiast histerektomii w jej leczeniu powinno się stosować miomektomię. Do czasu wprowadzenia technik laparoskopowych wszystkie miomektomie wykonywane były laparotomijnie, tzn. poprzez operacyjne otwarcie jamy brzusznej. Mięśniaki o wielkości powyżej 6 cm uważa się za zbyt duże, by móc je operować metodą laparoskopową. 2. Usunięcie macicy Często wykonywaną operacją u kobiet z mięśniakami macicy jest usunięcie macicy, czyli histerektomia. Choć operacyjne wycięcie macicy jest w pełni skuteczną metodą leczenia mięśniaków, uniemożliwia w przyszłości posiadanie potomstwa. Kobieta przestaje miesiączkować i nie jest zdolna do zajścia w ciążę. Wskazanie do wykonania histerektomii stanowią duże rozmiary macicy, nieprawidłowe krwawienia miesięczne wywołane mięśniakami i ryzyko rozwoju mięsaka – złośliwej formy guza macicy. Najczęstszym powikłaniem histerektomii jest nietrzymanie moczu. Techniki usuwania macicy można podzielić na klasyczne i laparoskopowe. Pierwsze z nich dodatkowo mogą być przeprowadzone przezpochwowo lub przezbrzusznie. Techniki laparoskopowe, to: nadszyjkowa histerektomia laparoskopowa (LSH – laparoscopic supracervical hysterectomy), histerektomia pochwowa wspomagana laparoskopowo (LAVH – laparoscopic assisted vaginal hysterectomy), histerektomia laparoskopowa całkowita (TLH – total laparoscopic hysterectomy). Techniki laparoskopowe są preferowane, z uwagi na mniejszą liczbę powikłań i szybsze dochodzenie pacjentki do zdrowia. 3. Nowe metody usuwania mięśniaków macicy Do nowoczesnych technik operacyjnego leczenia mięśniaków macicy należą: Embolizacja tętnicy macicznej (ang. uterine artery embolisation – UAE) – początki tej metody sięgają 1991 roku, kiedy to została przeprowadzona po raz pierwszy we Francji; w trakcie zabiegu radiolog pozbawia mięśniaka dopływu krwi, co powoduje jego zanik. Metoda leczenia mięśniaków macicy u kobiet, które chcą zachować możliwość zajścia w ciążę. Zmniejszenie przepływu krwi do naczyń zaopatrujących mięśniaki powoduje ich zmniejszanie się. Przez cewnik wprowadzany w miejscowym znieczuleniu, pod kontrolą rentgenowską, przez tętnicą udową do tętnicy macicznej wprowadza się cząsteczki krwi i klejów tkankowych o wielkości kilkuset mikronów. Cząsteczki służą embolizacji, czyli celowemu zamknięciu światła naczynia, które zaopatruje mięśniaki macicy. Śródmiąższowa termoterapia laserowa (ang. laser-induced interstitial thermotherapy – LIIT) – polega na wprowadzeniu za pomocą laparoskopu włókna laserowego do łożyska naczyniowego, które zaopatruje mięśniaka w krew. Energia świetlna lasera i wysoka temperatura prowadzą do koagulacji mięśniaka. Po zabiegu termoterapii laserowej mięśniak macicy znacznie się zmniejsza lub zanika całkowicie. Metoda stosowana u kobiet z niewielką ilością mięśniaków i pragnących zachować zdolności rozrodcze. Na etapie badań prowadzone są jeszcze dwie inne metody usuwania mięśniaków macicy: mioliza i kriomioliza. Mioliza polega na wprowadzeniu w mięśniaka pod kontrolą laparoskopu biopolarnej elektrody i włączeniu diatermii. Przepływający prąd o niskich częstotliwościach powoduje elektrokoagulację mięśniaka. Kriomioliza natomiast polega na wprowadzeniu w mięśniaka kriosondy, która za pomocą bardzo niskich temperatur ma zamrozić patologiczne tkanki. polecamy Artykuł zweryfikowany przez eksperta: Lek. Paweł Baljon lekarz w Wojewódzkim Szpitalu Zespolonym w Kielcach.